Τοποθεσία

Το Φοινί είναι ένα από τα πιο γραφικά χωριά της Κύπρου και βρίσκεται κτισμένο σε ένα καταπράσινο περιβάλλον στην οροσειρά του Τροόδους σε μέσο υψόμετρο 920 μέτρων, ανάμεσα σε απότομες πλαγιές και ψηλές καταπράσινες από τα πεύκα βουνοκορφές. Το χωριό βρίσκεται 44 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Λεμεσού. Συνδέεται με ασφαλτόστρωτους δρόμους στα βορειοδυτικά με το χωρίο Άγιος Δημήτριος, στα νότια με τις Κάτω Πλάτρες και στα ανατολικά με τις Πάνω Πλάτρες. Μεγάλο μέρος της διοικητικής του έκτασης καταλαμβάνεται από τα κρατικά δάση του Τροόδους και της Πάφου. Στα βόρεια του χωριού βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Τροοδίτισσας και στα νοτιοδυτικά του η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων που ήταν μοναστήρι. Την ομορφιά και τη γραφικότητα του χωριού έρχεται να συμπληρώσει ο καταρράκτης του Φοινιού που βρίσκεται στην καταπράσινη περιοχή της "Χαντάρας".

 

 

 

Ονομασία

Κατά μια εκδοχή το όνομα του το Φοινί το πήρε κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας από το επώνυμο ενός Φράγκου Φεουδάρχη, του Τζουάν τε Φενίου ή Φινίου, ο οποίος είχε συνοδεύσει το βασιλιά της Κύπρου Πέτρο τον Α΄ στην Ευρώπη (1359-1369). Εάν ο Φράγκος ευγενής υπήρξε πράγματι κάτοχος του χωριού αυτό δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο γιατί το χωριό δεν αναφέρεται πουθενά σαν φέουδο. Αλλά και να υπήρξε, το πιο πιθανό είναι να υιοθέτησε ως επώνυμο του το όνομα του χωριού, πράγμα συνηθισμένο για εκείνη την εποχή.

 

 

Κλίμα

Το Φοινί δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση γύρω στα 830 χιλιοστόμετρα και στη γη του καλλιεργούνται αμπέλια οινοποιήσιμων ποικιλιών, διάφορα είδη φρούτων (μήλα, αχλάδια, κεράσια, ροδάκινα, δαμάσκηνα), καρυδιές, λίγα λαχανικά και εσπεριδοειδή. Η θερμοκρασία κατά τους χειμερινούς μήνες κυμαίνεται μεταξύ 10 - 15 βαθμούς κελσίου και το καλοκαίρι μεταξύ 25 - 30 βαθμούς κελσίου.

 

 

Πληθυσμιακή κατάσταση

Το χωριό στη διάρκεια της ιστορίας του γνώρισε μέχρι σήμερα μεγάλες πληθυσμιακές ανακατατάξεις. Το 1881 οι κάτοικοι του ανέρχονταν στους 308 που αυξήθηκαν στους 501 το 1901. Στη συνέχεια ο πληθυσμός αυξήθηκε στους 760 το 1931 και στους 922 το 1946. Το 1960 οι κάτοικοι αυξήθηκαν στους 924 για να μειωθούν το 1973 στους 894. Το 1976 αυξήθηκαν στους 906 για να μειωθούν το 1982 στους 676. Σε πρόσφατη έρευνα του 2007, οι κάτοικοι του χωριού ανέρχονται στους 423,

 

 

Παραδοσιακές Τέχνες

Η μορφολογία του εδάφους, η περιορισμένη καλλιεργήσιμη γη, ανάγκασε τους κατοίκους του Φοινιού να ασχοληθούν και με διάφορες άλλες εργασίες για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Έτσι με την πάροδο του χρόνου, το Φοινί έγινε γνωστό για την αγγειοπλαστική του, την κατασκευή παραδοσιακών επίπλων και για την κατασκευή του φοινιώτικου λουκουμιού.

 

 

 

 

 

Αγγειοπλαστική

Λόγω της παράδοσης που έχει το χωριό στον τομέα της αγγειοπλαστικής, έχει γίνει σήμερα πόλος έλξης από ντόπιους και ξένους που θέλουν να θαυμάσουν από κοντά αυτή τη μοναδική τέχνη.

 

Στο Φοινί λειτουργούσε ιδιωτικό μουσείο λαϊκής τέχνης στο οποίο εκτίθενται πολλά είδη λαϊκής τέχνης του χωριού, όπως είδη αγγειοπλαστικής, παραδοσιακά είδη γεωργικών εργαλείων, παραδοσιακά είδη νοικοκυριού και διάφορα άλλα. Στο χωριό υπάρχουν τρία εργαστήρια αγγειοπλαστικής, καθώς επίσης και ένα εργαστήριο παρασκευής του Φοινιώτικου Λουκουμιού. Επίσης στο χωριό υπάρχουν σήμερα αρκετές παραδοσιακές ταβέρνες οι οποίες προσφέρουν πλούσια και εύγεστη κυπριακή κουζίνα. Το κέντρο νεότητας του χωριού λειτουργεί και σαν καφετέρια. Στο Φοινί λειτουργεί και Ιχθυοτροφείο Πέστροφας.

 

 

 

 

 

Κοινοτικό Συμβούλιο

Το Κοινοτικό Συμβούλιο Φοινιού σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Αποδήμων του χωριού και το τμήμα Κυπριακής Χειροτεχνίας του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας, έχει αναλάβει μια πολύπλευρη προσπάθεια για έρευνα, διάσωση και προβολή της αγγειοπλαστική τέχνης και ταυτόχρονα την ενθάρρυνση των νέων να ασχοληθούν με το επάγγελμα του αγγειοπλάστη. Έχει δημιουργηθεί στο χώρο του παλιού δημοτικού σχολείου που συντηρήθηκε και μετατράπηκε σε πολιτιστικό κέντρο, ειδικό τμήμα αγγειοπλαστικής, στο οποίο, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να μάθει για αυτή την τέχνη.